stëcznik

Wikisłowôrz - wòlny ë wielojãzëkòwi słowôrz

stëcznik (kaszëbsczi)[edicëjô]

Przëpôdk Pòjedińczô lëczba Wielnô lëczba
nazéwôcz stëcznik stëczniczi
rodzôcz stëcznika stëczników
dôwôcz stëcznikòwi stëcznikòm
winowôcz stëcznik stëczniczi
nôrzãdzôcz stëcznikã stëcznikama
môlnik stëcznikù stëcznikach
wòłôcz stëcznikù stëczniczi


wëmòwa:
znaczenia:

(1.1) pierszi miesąc rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.

zjinaka: òb. zestôwk
przëmiôrë:

(1.1) Stëcznik je pierszim miesącã rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.

syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë:
antonimë:
krewnë:
frazeòlogòwé związczi:
etimòlogijô: òd ticzka
bôczënk: òb. téż stëcznik ~ gromicznik ~ strumiannik ~ łżëkwiôt ~ môj ~ czerwińc ~ lëpinc ~ zélnik ~ séwnik ~ rujan ~ lëstopadnik ~ gòdnik
dolmaczënk: