zélnik
zélnik (kaszëbsczi)
[edicëjô]| Przëpôdk | Pòjedińczô lëczba | Wielnô lëczba |
|---|---|---|
| nazéwôcz | zélnik | zélniczi |
| rodzôcz | zélnika | zélników |
| dôwôcz | zélnikòwi | zélnikòm |
| winowôcz | zélnik | zélniczi |
| nôrzãdzôcz | zélnikã | zélnikama |
| môlnik | zélnikù | zélnikach |
| wòłôcz | zélnikù | zélniczi |
wëmòwa:
znaczenia:
- (1.1) ósmy miesąc rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.
zjinaka: òb. zestôwk
przëmiôrë:
syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë:
antonimë:
krewnë:
frazeòlogòwé związczi:
etimòlogijô:
bôczënk: òb. téż stëcznik ~ gromicznik ~ strumiannik ~ łżëkwiôt ~ môj ~ czerwińc ~ lëpinc ~ zélnik ~ séwnik ~ rujan ~ lëstopadnik ~ gòdnik
dolmaczënk: