strumiannik

Wikisłowôrz - wòlny ë wielojãzëkòwi słowôrz

strumiannik (kaszëbsczi)[edicëjô]

Przëpôdk Pòjedińczô lëczba Wielnô lëczba
nazéwôcz strumiannik strumianniczi
rodzôcz strumiannika strumianników
dôwôcz strumiannikòwi strumiannikòm
winowôcz strumiannik strumianniczi
nôrzãdzôcz strumiannikã strumiannikama
môlnik strumiannikù strumiannikach
wòłôcz strumiannikù strumianniczi


wëmòwa:
znaczenia:

(1.1) trzeci miesąc rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.

zjinaka: òb. zestôwk
przëmiôrë:

(1.1) Strumiannik je trzecim miesącã rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.

syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë:
antonimë:
krewnë:
frazeòlogòwé związczi:
etimòlogijô:
bôczënk: pisóne téż: strëmiannik
òb. téż stëcznik ~ gromicznik ~ strumiannik ~ łżëkwiôt ~ môj ~ czerwińc ~ lëpinc ~ zélnik ~ séwnik ~ rujan ~ lëstopadnik ~ gòdnik
dolmaczënk: