gromicznik

Wikisłowôrz - wòlny ë wielojãzëkòwi słowôrz

gromicznik (kaszëbsczi)[edicëjô]

Przëpôdk Pòjedińczô lëczba Wielnô lëczba
nazéwôcz gromicznik gromiczniczi
rodzôcz gromicznika gromiczników
dôwôcz gromicznikòwi gromicznikòm
winowôcz gromicznik gromiczniczi
nôrzãdzôcz gromicznikã gromicznikama
môlnik gromicznikù gromicznikach
wòłôcz gromicznikù gromiczniczi


wëmòwa:
znaczenia:

(1.1) drëdżi miesąc rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.

zjinaka: òb. zestôwk
przëmiôrë:

(1.1) Gromicznik je drëdżim miesącã rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.

syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë:
antonimë:
krewnë:
frazeòlogòwé związczi:
etimòlogijô:
bôczënk: òb. téż stëcznik ~ gromicznik ~ strumiannik ~ łżëkwiôt ~ môj ~ czerwińc ~ lëpinc ~ zélnik ~ séwnik ~ rujan ~ lëstopadnik ~ gòdnik
dolmaczënk: