gòdnik

Wikisłowôrz - wòlny ë wielojãzëkòwi słowôrz

gòdnik (kaszëbsczi)[edicëjô]

Przëpôdk Pòjedińczô lëczba Wielnô lëczba
nazéwôcz gòdnik gòdniczi
rodzôcz gòdnika gòdników
dôwôcz gòdnikòwi gòdnikòm
winowôcz gòdnik gòdniczi
nôrzãdzôcz gòdnikã gòdnikama
môlnik gòdnikù gòdnikach
wòłôcz gòdnikù gòdniczi


wëmòwa:
znaczenia:

(1.1) dwanôsti miesąc rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.

zjinaka: òb. zestôwk
przëmiôrë:

(1.1) Gòdnik je dwanôstim miesącã rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.

syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë:
antonimë:
krewnë:
frazeòlogòwé związczi:
etimòlogijô:
bôczënk: òb. téż stëcznik ~ gromicznik ~ strumiannik ~ łżëkwiôt ~ môj ~ czerwińc ~ lëpinc ~ zélnik ~ séwnik ~ rujan ~ lëstopadnik ~ gòdnik
dolmaczënk: