strëmiannik
strëmiannik (kaszëbsczi)
[edicëjô]| Przëpôdk | Pòjedińczô lëczba | Wielnô lëczba |
|---|---|---|
| nazéwôcz | strëmiannik | strëmianniczi |
| rodzôcz | strëmiannika | strëmianników |
| dôwôcz | strëmiannikòwi | strëmiannikòm |
| winowôcz | strëmiannik | strëmianniczi |
| nôrzãdzôcz | strëmiannikã | strëmiannikama |
| môlnik | strëmiannikù | strëmiannikach |
| wòłôcz | strëmiannikù | strëmianniczi |
wëmòwa:
znaczenia:
- (1.1) trzeci miesąc rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.
zjinaka: òb. zestôwk
przëmiôrë:
syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë:
antonimë:
krewnë:
frazeòlogòwé związczi:
etimòlogijô:
bôczënk: pisóne téż: strumiannik
òb. téż stëcznik ~ gromicznik ~ strumiannik ~ łżëkwiôt ~ môj ~ czerwińc ~ lëpinc ~ zélnik ~ séwnik ~ rujan ~ lëstopadnik ~ gòdnik
dolmaczënk: òb. w sekcëji dolmaczënk słowa strumiannik