strëmiannik

Wikisłowôrz - wòlny ë wielojãzëkòwi słowôrz

strëmiannik (kaszëbsczi)[edicëjô]

Przëpôdk Pòjedińczô lëczba Wielnô lëczba
nazéwôcz strëmiannik strëmianniczi
rodzôcz strëmiannika strëmianników
dôwôcz strëmiannikòwi strëmiannikòm
winowôcz strëmiannik strëmianniczi
nôrzãdzôcz strëmiannikã strëmiannikama
môlnik strëmiannikù strëmiannikach
wòłôcz strëmiannikù strëmianniczi


wëmòwa:
znaczenia:

(1.1) trzeci miesąc rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.

zjinaka: òb. zestôwk
przëmiôrë:

(1.1) Strëmiannik je trzecim miesącã rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.

syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë:
antonimë:
krewnë:
frazeòlogòwé związczi:
etimòlogijô:
bôczënk: pisóne téż: strumiannik
òb. téż stëcznik ~ gromicznik ~ strumiannik ~ łżëkwiôt ~ môj ~ czerwińc ~ lëpinc ~ zélnik ~ séwnik ~ rujan ~ lëstopadnik ~ gòdnik
dolmaczënk: òb. w sekcëji dolmaczënk słowa strumiannik