Brëkòwnik:Ampedus.Elegantulus/brudnopis
עפֿנט טיר און עפֿנט טויער,
שוין גענוג, גענוג דער טרויער.
מיט פֿאַנען־פֿלאַטער שפּאַנט אַצינד די פֿרײַ.
פֿון די בונקערס, פֿון די לעכער,
שטײַל מיר זאָגן: עם ישֹראל חי!
ווידער אויפֿגיין דאָס לעבן,
און דערמיט אַ תּיקון געבן
וועלן מיר דאָס אַלצ וואָס איז פֿארבײַ.
לייגט אַ ציגל צו אַ ציגל,
איבער אונדז געשפּרייט די פֿליגל
האָט דער גורל: עם אישֹראל חי!
עס שײַנט די זון שוין ווידער.
דורך טרערן שײַנט דאָס גליק.
צום לעבן שוועסטער, ברידער,
מיר קערן זיך צוריק!
וויפֿל שרעק ס'איז נאָר פֿאַראַנען
העלדיש זײַנען מיר אויסגעשטאַנען
געטאָס, לאַגערס פֿול מיט פּיין געשריי!
ייִדיש פֿאַלק געבליבן זע'מיר
און ס'וועט ווידער אונדזער זמר
ווײַט פֿאַרקלינגען: עם אישֹראל חי!
ייִדיש־לשון, מאַמע־לשון
נישט פֿאַרשטומט און ניט פֿאַרלאָשן
אויסגעשעילט איז שוין פֿון פּיין און וויי
פֿון די אַשן, פֿון די שטויבן
ווי אַ פֿאָן אַרויסגעהויבן
האָבן מיר עס - עם אישֹראל חי!