wòkatiw

Wikisłowôrz - wòlny ë wielojãzëkòwi słowôrz

wòkatiw (kaszëbsczi)[edicëjô]

Przëpôdk Pòjedińczô lëczba Wielnô lëczba
nazéwôcz wòkatiw wòkatiwë
rodzôcz wòkatiwa wòkatiwów
dôwôcz wòkatiwòwi wòkatiwòm
winowôcz wòkatiw wòkatiwë
nôrzãdzôcz wòkatiwã wòkatiwama
môlnik wòkatiwie wòkatiwach
wòłôcz wòkatiwie wòkatiwë


wëmòwa:
znaczenia:

(1.1) sétmi przëpôdk deklinacëji, òdpòwiadô na wòłanié: ò!

zjinaka: òb. zestôwk
przëmiôrë:

(1.1) Wòkatiw je szóstim przëpôdkã dëklinacëji, chtëren òdpowiadô na wòłanié: ò!

syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë: wòłiwôcz
antonimë:
krewnë:
frazeòlogòwé związczi:
etimòlogijô:
bôczënk: nazéwôcz (nominatiw, nz), rodzôcz (genytiw, r), dôwôcz (datiw, dw), winowôcz (akùzatiw, wn), nôrzãdzôcz (jinstrumental, nrz), môlnik (lokatiw, ml), wòłôcz (wòkatiw, )
dolmaczënk: