tur

tur (kaszëbsczi)[edicëjô]

jistnik, m[edicëjô]

Przëpôdk	Pòjedińczô lëczba	Wielnô lëczba
nazéwôcz	tur	ture
rodzôcz	tura	turów
dôwôcz	turowi	turóm
winowôcz	tura	ture
nôrzãdzôcz	turã	turama
môlnik	turze	turach
wòłôcz	tur	ture

wëmòwa:
znaczenia:

(1.1) dzëwié bëdło gatënka Bos primigenius

zjinaka:
przëmiôrë:

(1.1)

syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë: (1.1) dzëwi bik
antonimë: (1.1)
krewnë:
frazeòlogòwé związczi: (1.1) mòcny jak tur
etimòlogijô: òd prasłowiańskégò *turъ, òd praindogermańsczégò *táwros, òd prasemicczégò *θawr- (= bik )
bôczënk:
dolmaczënk:

alemańsczi: (1.1) Uuroggs m, Uur m
anielsczi: (1.1) aurochs, urus, ure
arabsczi: (1.1) أرخص
azersczi: (1.1) ibtidai öküz, tur
baskijsczi: (1.1) uro
białorusczi: [1] narkomawkô: тур m; taraszkewicô: тур m
bretońsczi: (1.1) gourejen
bùlgarsczi: (1.1) тур m
chińsczi: (1.1) 原牛
chòrwacczi: (1.1) tur m
czesczi: (1.1) pratur m
dolnosorbsczi: (1.1) tur m
dëńsczi: (1.1) urokse
esperanto: (1.1) uro
estońsczi: (1.1) tarvas, ürgveis
fińsczi: (1.1) alkuhärkä, tarvas
francësczi: (1.1) aurochs m, auroch m
frizëjsczi: (1.1) oerokse
galicëjsczi: (1.1) uro m
górnosorbsczi: (1.1) tur m
grëzóńsczi: (1.1) პირველყოფილი ძროხა (p’irvelqopili dzrocha)
hebrajsczi: (1.1) שור הבר
hindi: (1.1) औरोक्स
interlingua: (1.1) uro
ido: (1.1) uroxo
islandzczi: (1.1) úruxi
italsczi: (1.1) uro m
japòńsczi: (1.1) オーロックス
kaszëbsczi: (1.1) tur m
katalońsczi: (1.1) ur m
kòrejańsczi: (1.1) 오록스
lombardzczi: (1.1) uro m
lëtewsczi: (1.1) tauras
łacëzna: (1.1) urus m
łotewsczi: (1.1) taurs
madżarsczi: (1.1) őstulok
mirandsczi: (1.1) auroque m
miemiecczi: (1.1) Auerochse m, Ur m
niderlandczi: (1.1) oeros, oerrund
norwesczi: (1.1) urokse
òkcitańsczi: (1.1) ur m
pòlsczi: (1.1) tur m
pòrtugalsczi: (1.1) auroque m
rumùńsczi: (1.1) bour m
rusczi: (1.1) тур m
sloweńsczi: (1.1) tur m
serbsczi: (1.1) тур m
szpańsczi: (1.1) uro m
szwedzczi: (1.1) uroxe
tagalog: (1.1) aurochs
ùkrajińsczi: (1.1) тур m
wietnamsczi: (1.1) bò rừng châu Âu, bò Tur